نت های آشفته

باور کن از تلاطم امواج آشفتگی خسته ام ...

 

                            چیلیک چیلیک

                            گرفت ...

                            یک قاب عکس دونفره ی سیاه و سفید

                            اما تنها تو بودی در عکس !

                            و خاکستر عاشق یک مرد !

                            مردی

                            که در تاریکخانه

                            زیر اسید ظهور و ثبوت عکس

                            دوام نیاورد ...

                        پ نت : یک شمع در تاریکی

                            چشمان وحشی من ...

                            بوسه هایم را از ته سیگارهای سرخ رنگت

                            می گیرم امشب

                            قصه ای تازه می خواهم برای لالایی ...

 

   

 

                                تمام خاطرات این خانه ؛

                          این شهر

                          همچون دودی غلیظ درون سینه ام خس خس میکند !

                          چشمانم میسوزد از این غبار سهمگین تنهایی ...

                          دیگر مهم نیست ؛

                          برو

                          و اما تو ...

                          اگر روزی

                          خواستی من را برای توله سگ حرام زاده ات تعریف کنی !

                          بگو زیر پاهای غرورش لهم کرد و

                          حتی من را لایق تفی از عصاره ی کمرش هم ندانست ؛

                          که آب باطله ای باشد

                          برای ادامه ی زندگی سگی ام ...

                     پ نت : خیره خیره نگاهم نکن

                          چشم هایم دیگر سگ ندارد که آب دهانت هار هار

                          برایش راه بیافتد !

                          گرگی درونش خفته است ، حواست جمع باشد ؛

                          می درد تو را !!!

 

       

                      

 

                        امشب شمعی برایم روشن کن

                        گم شده ام در تاریکی شب هایی که انگار،

                        تمام بودنم را پیش خرید کرده اند

                        نمی دانم گناهم چیست...

                        که اینگونه باید الفبای دل تنگی را از بر کنم

                        نمی دانم چه شد که از قافله ی ماهی ها جا ماندم و

                        زمین گیر این مرداب بی نیلوفر شدم

                        هر از گاهی صدایم کن

                        شاید آب شود برف سنگینی که چند سالیست

                        دارد مرا یخ میزند ...!

               پ نت : به خدا بگو فیلم نامه من رو

                              بازنویسی کنه !

                              این نقش برام خیلی سنگینه ...

 


صفحه قبل 1 2 صفحه بعد